انیمه «Devil May Cry» محصول سال ۲۰۲۵، اقتباسی از بازی ویدیویی محبوبی به همین نام است که در قالبی اکشن-ماجراجویی و با فضای فانتزی تاریک، داستانی پرتنش و شخصیت‌محور را روایت می‌کند. در این اثر، ما با قهرمانی ضدقهرمان‌گونه به نام «دانته» مواجه‌ایم؛ نیمه‌انسان، نیمه‌شیطانی که با گذشته‌ای تلخ و سنگین، به‌عنوان شکارچی موجودات شیطانی فعالیت می‌کند. انیمه با خشونت بالا و مضامین تیره، برای افراد زیر ۱۷ سال مناسب نیست.

رده سنی پیشنهادی: +۱۷

«Devil May Cry» فراتر از یک انیمه اکشن صرف است. این سریال به مسائلی چون هویت، رستگاری، تنهایی و درگیری‌های درونی انسان‌ها می‌پردازد. شخصیت دانته، نمادی از مبارزه درونی میان خوبی و بدی است؛ موجودی بین دو جهان، که باید با زخم‌های گذشته و انتخاب‌های دشوار روبه‌رو شود.

در کنار هیجان نبردهای بصری و طراحی خیره‌کننده مبارزات، انیمه سؤالاتی فلسفی نیز پیش روی مخاطب قرار می‌دهد؛ مثلاً:

آیا شر همیشه ماهیتی مطلق دارد یا می‌توان برای آن انگیزه‌ای انسانی قائل شد؟

دانته که خود نیمی شیطان است، چگونه می‌تواند در جایگاه قضاوت قرار گیرد؟

آیا رستگاری برای موجوداتی با گذشته تاریک ممکن است؟

این پرسش‌ها فضای مناسبی برای گفت‌وگوهای عمیق‌تر میان نوجوانان و والدین فراهم می‌کنند؛ هرچند خشونت و فضای تاریک اثر، نیازمند نظارت و همراهی والدین است.

در این انیمه، «شیطان» تنها یک موجود فیزیکی نیست، بلکه استعاره‌ای از تاریکی‌های درونی انسان نیز به شمار می‌آید. دانته با اینکه از نسل شیاطین است، اما علیه آن‌ها می‌جنگد؛ تضادی که ذهن مخاطب را درگیر تعریف واقعی «انسانیت» و «اخلاق» می‌کند. همچنین، نمایش شیاطین با ویژگی‌های پیچیده (و نه صرفاً موجوداتی شرور و ساده‌انگارانه) موجب می‌شود روایت عمق بیشتری بیابد.

دانته (Dante): شکارچی شیطان نیمه‌انسان-نیمه‌شیطان، شوخ‌طبع، مستقل و زخم‌خورده از گذشته.

مِری (Mary یا Lady): مبارزی زن و مصمم با انگیزه‌ای شخصی برای مبارزه با شیاطین.

لوکی (Loki): شیطان کوچک و مرموز با رفتاری عجیب که گاهی دانته را همراهی می‌کند.

ورژیل (Vergil): برادر دوقلوی دانته که در برخی اپیزودها حضوری کلیدی دارد و نمایانگر تضاد فکری با دانته است.

داستان در دنیایی خیالی و تیره‌وتار رقم می‌خورد؛ جایی که دانته مغازه‌ای به نام Devil May Cry را اداره می‌کند و به‌ازای دریافت پول، موجودات شیطانی را از بین می‌برد. گذشته‌ی تلخ او که به پدرش، «اسپاردا» – شیطانی که برای دفاع از انسان‌ها برخاسته بود – بازمی‌گردد، بر تصمیماتش سایه انداخته است.

در طول اپیزودها، دانته با موجودات ماورایی مختلف روبه‌رو می‌شود و درگیر پرونده‌هایی می‌شود که گاهی ابعاد شخصی و روانی می‌گیرند. در عین حال، با شخصیت‌هایی مانند مری و لوکی وارد تعامل می‌شود و رابطه‌ی او با گذشته‌اش، بخش مهمی از روایت را تشکیل می‌دهد.

انیمه «Devil May Cry» اثری است مناسب نوجوانان بزرگ‌تر و بزرگسالانی که به آثار اکشن تاریک با مضامین فلسفی علاقه‌مندند. طراحی چشم‌نواز، شخصیت‌پردازی دقیق و فضاسازی بی‌نقص، آن را به یکی از اقتباس‌های موفق از دنیای بازی‌های ویدیویی تبدیل کرده است. اما خشونت آشکار، مضامین تاریک و تصاویر پرتنش آن را برای گروه‌های سنی پایین نامناسب می‌کند.